به خودمان قول بدهیم:

 

آن قدر قدرتمند باشیم که هیچ کس نتواند آرامش ذهنی مان را هم بریزید.

 

با هر کسی که ملاقات می کنیم از سلامتی ، سعادت و موفقیت حرف بزنیم.

 

به همه ی دوستان مان این حس را بدهیم که جنبه ی مثبتی در آن ها وجود دارد.

 

به جنبه ی روشن اشیا و امور نگاه کنیم و بگذاریم که خوش بینی ما به حقیقت بپیوندد.

 

به بهترین فکر کنیم، تنها برای بهترین ها زحمت بکشیم و تنها بهترین ها را انتظار داشته باشیم.

 

موفقیت های دیگران را ارج بگذاریم، همان طور که مشتاقانه به موفقیت های خود نظر می کنیم.

 

اشتباهات گذشته را فراموش کنیم و بیشتر به موفقیت های آینده چشم بدوزیم.

 

در همه ی مواقع، چهره ای بشاش داشته باشیم و به همه ی موجودات زنده لبخند بزنیم.

 

آن قدر به اصلاح خود بپردازیم که فرصتی برای انتقاد از دیگران نداشته باشیم.

 

آن قدر بلند پرواز باشیم که جایی برای نگرانی باقی نماند.

 

آن قدر شریف و اصیل باشیم که خشمگین نشویم.

 

آن قدر قوی باشیم که ترسی به دل راه ندهیم.

 

آن قدر شاد و سعادتمند باشیم که به مشکلات، اجازه ی حضور ندهیم.

 

درباره ی خود به نیکی بیندیشیم و این حقیقت را به همه ی عالم اطلاع دهیم، نه به صدای بلند که با رفتار عالی.

 

ایمان داشته باشیم که همه­ی دنیا جانب ما را نگه می دارد؛ مشروط به این­که به آنچه در ما بهترین است توجه داشته باشیم.