اثر ماندگار

فعّال بودن دانش‌آموزان در امر یادگیری، آنان را در مسیری از حرکت و فعّالیّت قرار می‌دهد. فراگیران در ضمن این فعّالیّت‌ها با مشکلاتی مواجه می‌شوند و ناچار خواهند بود که در جهت رفع این مشکل، کنجکاوانه مراحل پیشرفت کارها را بررسی نمایند و راه­حل­های تازه و خلّاقی را تجربه کنند که این امر موجب یادگیری آنان در درس مورد نظر می‌شود.

مفاهیم ریاضی، یکی از اثر بخش­ترین و کارآمد­ترین مواد درسی می‌باشد. ریچارد کورانت، در این زمینه می‌گوید: «ریاضیات یکی از عالی­ترین تراوش‌های اندیشه­ی آدمی است که منعکس کننده­ی اراده­ی انسان و نشان دهنده­ی سیر عقلی و میزان علاقه­ی بشر به کمال و زیبایی است.» نقش بنیادی علم ریاضی در پیشبرد سایر علوم و فنون نیز مورد پذیرش همگان است، به طوری که نرسیدن به اهداف‌ آموزشی درس ریاضی موجب ضعف، ناتوانی و دست نیافتن به اهداف مربوط به پیشرفت علوم و فنون دیگر خواهد بود.[1]

با توجه به مطالب یاد شده، آشکار می‌گردد که نقش و جایگاه درس ریاضی در زندگی انسان دارای اهمیت بسیاری است. اما سؤال این است که، چرا فقط معدودی از معلمان و دبیران در صدد رفع مشکلات ریاضی دانش­آموزان هستند؛ در صورتی که نتایج ارزش­یابی درس ریاضی اغلب فراگیران رضایت بخش نمی باشد! به راستی چرا اکثر فرهنگیان از انجام پژوهش در این زمینه تردید دارند؟

در همین راستا مولف که خود مدرس دوره­های ضمن خدمت درس اقدام پژوهی می باشد، به دنبال پاسخی برای یافتن سوال مورد نظر بود و پس از مصاحبه با بسیاری از فرهنگیان مقاطع مختلف تحصیلی در نواحی چهارگانه استان قم به این نتیجه دست یافت که بسیاری از فرهنگیان به پیشینه­ی عملی تحقیقات درس ریاضی دسترسی نداشته­اند، بنابر این از انجام پژوهش در این زمینه امتناع می­ورزند.

      بر این اساس، کتاب حاضر مجموعه­ی اقدام پژوهی­های درس ریاضی فرهنگیان استان قم از دوره اول تا دوره شانزدهم است و هدف آن، علاوه بر آشنایی بیشتر پژوهشگران با پیشینه­های عملی تحقیقات درس ریاضی، فراهم آوردن بستری مناسب جهت سهولت دستیابی به راه­کارهای اجراشده در این نوع پژوهش نیز می­باشد.